بررسی تاثیر مدیریت مشارکتی بر اساس دوایر کیفیت بر رضایت شغلی پرستاران از دیدگاه هرز برگ

سابقه وهدف : مطالعات متعددی در زمینه بررسی رفتارهای مدیران پرستاری و رضایت شغلی پرسنل پرستاری نشان دادند که مدیران با رفتارهای اثربخش خود و بکارگیری مدیریت مشارکتی می توانند سبب توانمندسازی پرسنل شوند و بر رضایت شغلی آنان و کیفیت ارائه خدمات تأثیر مثبت گذارند. لذا این مقاله, قصد بررسی رضایت شغلی پرسنل پرستاری را بعد از اجرای مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت دارد.   مواد و روش ها : این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی است که به صورت قبل و بعد از مداخله و به منظور بررسی تأثیر مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت بر رضایت شغلی پرستاران بخش CCU یکی از بیمارستان‌های ارتش در سال 1383 انجام گرفته است. نمونه‌‌های پژوهش شامل کلیه پرستاران کارشناس شاغل در بخش ‍‍‍‍ CCU می‌باشد(17 نفر). ابزار گردآوری داده‌‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه رضایت شغلی است که این پرسشنامه بر اساس تئوری دو عاملی فریدریک هرزبرگ طراحی شده است و دارای 34 مورد بوده که 17 مورد آن مربوط به عوامل بهداشتی و 17 مورد آن مربوط به عوامل انگیزشی میباشد.ابتدا رضایت شغلی پرستاران قبل از مداخله سنجیده شد.سپس مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت( Quality circles ) اجراگردید.پس از آن بار دیگر پرسشنامه رضایت شغلی در اختیار پرستاران قرار گرفت و به این ترتیب رضایت شغلی پس از مداخله سنجیده شد و مقایسه رضایت شغلی قبل و پس از مداخله انجام گردید. نتایج از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.   یافته ها : یافته‌‌ها نشان داد که میانگین نمرات رضایت شغلی پرستاران (مجموع میانگین نمرات عوامل بهداشتی و عوامل انگیزشی) از 71/88 % به 97/35 % افزایش یافت و با استفاده از آزمون آماری تی زوجی، تفاوت آماری معناداری بین میانگین نمرات رضایت شغلی قبل و بعد از مداخله( P<0/001 )دیده شد همچنین نتایج یافته‌‌ها بیانگر آن بود که بین ویژگیهای دموگرافیک با رضایت شغلی ارتباط آماری معناداری وجود نداشت . لذا فرضیه پژوهش تحت عنوان اجرای مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت باعث افزایش رضایت شغلی پرستاران می‌گردد، تأیید شد.   نتیجه گیری: تشکیل دوایر کیفیت، منجر به پاره ای از تغییرات در شرایط فیزیکی محیط کار، تجهیزات موجود جهت انجام کار در بخش، روش‌‌های حمایتی مدیران بویژه سرپرستار و روش‌‌های تشویق و پاداش دهی شده است که منجر به افزایش میانگین نمرات عوامل بهداشتی, انگیزشی و رضایت شغلی کل گردیده است.